Hayat düsturlarımız - 12

- Allahü teâlâ bir kulunu severse, ona iki şey verir. Birincisi; sevdiği bir kulunu ona tanıştırır. Eshab-ı kirama (aleyhimürrıdvan) Peygamber efendimizi (sallallahü aleyhi ve sellem) tanıttığı gibi. İkincisi; ona hayırlı bir iş verir. En hayırlı iş, peygamber efendimizin yaptığı iştir.

- Allahü teâlânın sevdiklerini sevmek, dünya muhabbetini kalbden çıkarır.

- İnsanlar dünyaya döndükçe sıkıntıdan kurtulamaz, çünkü dünya sıkıntı kaynağıdır. Bu sıkıntıdan kurtulmak için mutlaka ahirete dönmek, ışığa dönmek lâzımdır.

- Eğer insan ışığa dönerse, gölgesi arkada kalır ve peşinden gelir. Işığa arkasını çevirirse, karanlığa dönmüş olur, işleri karanlık olur, hiçbir zaman gölgesine de yetişemez.

- Nereye giderseniz gidin, sevgi dairesinden dışarı çıkamazsınız. İnsanların rengi değişir, ama sevginin rengi değişmez. Sevgisiz dünya yapma çiçeğe benzer. Ne kadar mutlu eder ki insanı, gerçeğinin yanında?

Yorumlar